Steeds meer werkgevers zijn ontevreden over hun thuiswerkbeleid en willen de teugels aantrekken, blijkt uit onderzoek van werkgeversorganisatie AWVN. De oplossing die zij daarvoor zien, namelijk meer verplichte kantoordagen, is volgens Charlotte Van Asseldonk echter symptoombestrijding. Het echte vraagstuk gaat niet over waar iemand werkt, maar over het gevoel van saamhorigheid.
Werkgevers willen meer verbondenheid
De coronajaren waarin thuiswerken een praktische oplossing was, liggen ver achter ons. Thuiswerken is voor een groot deel gebleven, onder meer door de krappe arbeidsmarkt. Er is echter een disbalans tussen autonomie en verbinding. Werkgevers vinden dat er te weinig verbondenheid is. De roep om meer verplichte kantoordagen is een poging om de verloren verbinding te herstellen.
Dubbelzijdig effect van verplichte kantoordagen
Het effect hiervan is dubbel. Op korte termijn ontstaan duidelijkheid en voorspelbaarheid: medewerkers weten wat er van hen verwacht wordt. Maar op lange termijn kan het vertrouwen afbrokkelen. Medewerkers voelen dat ze minder autonomie hebben en dat er minder partnerschap is. Daardoor kunnen hun motivatie en hun gevoel het samen te doen, afnemen. Werkgevers moeten zich daarom niet afvragen hoeveel dagen iemand wel of niet op kantoor moet zijn. Daarmee corrigeren ze op vorm in plaats van op de essentie. Ze moeten zich afvragen: wat is er nodig voor meer verbondenheid? En: hoe leveren we samen goed werk? Werkgevers moeten daarbij op zoek naar de ‘onderstroom’. Zijn de onderlinge verwachtingen duidelijk? Zijn er gezamenlijke momenten van betekenis, zoals de wekelijkse teamstart waarin successen, dilemma’s en leerpunten worden gedeeld? Leidinggevenden moeten dit bespreken met hun mensen en ook zelf aangeven wat zij nodig hebben om cohesie te voelen.
Intentie als centraal uitgangspunt
De oplossing hoeft dan niet in fysieke aanwezigheid te liggen, maar wel in echt contact. Bijvoorbeeld door successen samen te vieren, mislukkingen te bespreken, teamreflecties te organiseren of bewust ruimte te maken om van elkaar te leren of nieuwe mensen in te werken. De vorm (digitaal, fysiek of hybride) maakt niet zoveel uit, maar de intentie wel. Die moet draaien om het collectief.