Bijna de helft van de Nederlanders krijgt op enig moment in het leven te maken met psychische kwetsbaarheid. De kans is dus groot dat één van jouw collega’s klachten ervaart vanwege bijvoorbeeld een depressie, angsten of bipoliariteit. Veel medewerkers blijven tijdens zo’n periode gewoon aan het werk, anderen vallen uit en keren na verloop van tijd terug naar hun functie.
Wat betekent een diagnose voor een medewerker?
Een psychische diagnose kan zowel positieve als negatieve gevolgen hebben. Positief gezien kan het leiden tot erkenning, begrip en toegang tot passende ondersteuning en aanpassingen. Anderzijds kunnen diagnoses stigmatiserend werken en onbewuste aannames oproepen, waardoor medewerkers bijvoorbeeld onterecht worden onderschat. Bovendien kan een diagnose bijdragen aan onzekerheid of een negatief zelfbeeld. “Die werkgever gaat mij toch niet aannemen met alle problemen die ik heb.”
Hoe ga je als werkgever om met psychische kwetsbaarheden op de werkvloer?
Ga het gesprek aan met de medewerker. Spreek met je medewerker in plaats van over je medewerker. Vul niet voor de ander in! Fixeer als werkgever niet te veel op een diagnose. Medische taalgebruik geeft je bijvoorbeeld weinig inzicht over wat daadwerkelijk nodig is op de werkvloer:
- Niet: “Zijn stoornis is chronisch.”
- Wel: “Hij heeft sommige periodes meer en minder energie. We hebben samen bepaald welke taken daar het best bij passen.”
Natuurlijk kan het lastig zijn om iemands psychische kwetsbaarheid te vertalen naar wat nodig is op werk. Juist daar kan een professional, zoals een jobcoach, veel betekenen. Kijk niet alleen naar de onmogelijkheden. Zet juist ook in op kwaliteiten en wat je medewerker energie oplevert.
Hoe ga je als werkgever om met openheid of geslotenheid op de werkvloer?
Het is vaak nog een taboe om open te zijn over psychische kwetsbaarheden op werk. Logisch, want het kan ook negatieve gevolgen hebben voor de medewerker. Wat als een medewerker open is over zijn of haar kwetsbaarheid?
- Laat de regie bij de medewerker. Laat medewerkers zelfstandig beslissen over wat zij wel of niet vertellen en hoe zij dit doen. In een gesprek kun je dit eventueel expliciet benoemen: Stel open vragen, en laat de medewerker in zijn of haar eigen woorden uitspreken wat voor hem of haar belangrijk is.
- Doe geen aannames. Iedereen ervaart psychische klachten anders. Vul niet voor de ander in. Vertelt een medewerker over klachten of diagnoses? Vraag jezelf dan af of het bij jou tot bepaalde aannames heeft geleid.
- Wees zelf ook open, wanneer mogelijk. Daarmee stimuleer je een open sfeer.
- Bevestig de vertrouwelijkheid van het gesprek
Lees er meer over op de website van AWVN.