Tata Steel Nederland kondigt een grote reorganisatie aan waarbij ongeveer 1800 banen verdwijnen. De maatregel treft vooral de vestiging in IJmuiden en betekent het verlies van één op de vijf arbeidsplaatsen. De ingreep is volgens het bedrijf nodig om kosten te besparen en financieel weer op koers te komen. Ook bij andere Europese vestigingen worden banen geschrapt.
De medewerkers zijn inmiddels geïnformeerd over een belangrijke mededeling, waarna vandaag de officiële aankondiging volgt. Het gaat om de grootste ontslagronde bij het staalbedrijf in jaren.
Financiële problemen lopen op
De reden voor de reorganisatie ligt in de aanhoudende financiële problemen van Tata Steel. Het bedrijf sloot het afgelopen boekjaar af met een verlies van 556 miljoen euro, vrijwel even groot als het verlies van 565 miljoen euro een jaar eerder. Het betekent dat de staalproducent voor het tweede jaar op rij diep in het rood staat.
De verliezen zijn het gevolg van meerdere ontwikkelingen. De productiekosten blijven stijgen, onder meer door dure energie en grondstoffen. Tegelijkertijd daalt de afzetprijs door hevige concurrentie, vooral uit China, waar staal veel goedkoper geproduceerd wordt. Ook heeft de Amerikaanse importheffing van 25 procent op buitenlands staal de exportpositie van Tata Steel ernstig verzwakt. De Verenigde Staten is goed voor zo’n 12 procent van de totale afzet, wat de impact aanzienlijk maakt.
Reorganiseren en bezuinigen
Het is niet de eerste keer dat Tata Steel Nederland moet snijden in de kosten. Eerder, eind 2023, werd al een bezuinigingsronde aangekondigd waarbij 800 banen zouden verdwijnen. Dat plan werd toen na felle kritiek deels aangepast. In de maanden daarna volgden kleinere ingrepen: werknemers moesten zelf gaan betalen voor overwerkmaaltijden en zelfs op de koffievoorziening werd bezuinigd.
De druk op het personeel blijft groot. Recentelijk werd nog een zogenoemde crisis-cao gesloten tussen het bedrijf en de vakbonden. Daarin is afgesproken dat werknemers een eenmalige netto-uitkering van 700 euro ontvangen, maar geen structurele loonsverhoging krijgen. De cao loopt van april 2025 tot maart 2026. Volgens de bonden was het niet mogelijk om een inflatiecorrectie af te dwingen, omdat Tata Steel zich in een financieel noodscenario bevindt.
Toekomstplannen: van kolen naar waterstof
Tegelijkertijd probeert Tata Steel zich voor te bereiden op de toekomst. Het bedrijf wil zijn productieproces ingrijpend verduurzamen. Zo is het plan om het huidige hoogovencomplex in IJmuiden om te bouwen tot een installatie voor de productie van zogenoemd ‘groen staal’. In plaats van kolen als brandstof, moet waterstof in de toekomst de ovens aandrijven.
De omschakeling naar duurzame productie vereist miljardeninvesteringen. Tata Steel voert hierover gesprekken met de Nederlandse overheid, die mogelijk met financiële steun over de brug komt. Volgens het bedrijf is deze transitie noodzakelijk om op lange termijn te kunnen blijven concurreren én om te voldoen aan steeds strengere milieueisen.
FNV spreekt van “onbegrijpelijke timing”
Vakbond FNV heeft zich in het verleden al vaker fel uitgesproken tegen reorganisatieplannen bij Tata Steel. Ook nu lijkt er opnieuw weerstand te komen. Bestuurder Cihan Lacin noemt bij NHNieuws de timing van de aankondiging “onbegrijpelijk”, juist nu er gesprekken lopen met de overheid over steun voor de vergroening van de staalfabriek.
De vakbond vreest dat deze reorganisatie niet alleen banen kost, maar ook de sociale rust binnen het bedrijf verder onder druk zet. Eerdere plannen leidden al tot protestacties, en de verwachting is dat ook deze ontslagronde op weerstand zal stuiten.
Belang voor regio en industrie
De impact van de reorganisatie reikt verder dan Tata Steel alleen. De fabriek in IJmuiden is één van de grootste industriële werkgevers van Nederland. De ontslagronde raakt niet alleen duizenden werknemers en hun gezinnen, maar ook toeleveranciers en bedrijven in de regio IJmond.
Tegelijkertijd staat Tata Steel voor de uitdaging om te verduurzamen in een steeds moeilijker wordende markt. De komende maanden moeten uitwijzen of het bedrijf er in slaagt om de balans te vinden tussen saneren en innoveren.